Etkinligin açilisinda kisa bir sunum yapan Zeki Tuman, Dogu anlatim gelenegi hakkinda kisa bir bilgi verdi. Dogu anlati geleneginin binlerce yillik bir geçmisi oldugunu ve anlatilarin “hikâye” olsun diye anlatilmadigini her hikâyenin sonunda mutlaka bir ders verildigini ve insanlarin ibret almalari gereken bir konunun dile getirildigini belirtti. Televizyon ve internetin hayatimiza bu kadar yogun girmedigi dönemlerde, her köyde, her mahallede çocuklarin ne anlatacagini büyük bir merakla bekledigi büyüklerin oldugunu, çocuklarin heyecanla anlatilan masallari ve hikâyeleri dinledigini ve kusaktan kusaga bu hikâyelerin aktarildigini belirtti. Katilimcilardan Adem Büyükzengin ise Karaman’da bu anlatilara “Metel” dendigini ve her mahallede “metel” anlatan büyüklerin oldugunu ve çocuklarin Metelleri büyük bir heyecan ve dikkatle dinlediklerini belirtti.
Programin baslangicinda söz ve sözün erdeminden bahseden Onur Akkoç ise Yunus Emre, Mevlana, Haci Bektasi Veli ve Hz. Ömer’den sözün önemi ve erdemi hakkinda örnekler verdi. 1900’lü yillarin basinda sözlü kültür örneklerinin yaziya geçirilerek kitaplastigini, Hz. Ali Cenkleri, Battalnameler ve Ebu Müslim-i Horasani hikâyelerinin binlerce baski yaptigini ve halkta büyük teveccüh gördügünü belirtti.
Ilk programda Onur hoca iki hikâye okudu. Ilki Çukurova’da geçen “Beyoglu Osman ile Yörük Kizi Senem”in 60 yillik asklarini ve sevgilerini anlatti. Ardindan Dede Korkut hikâyelerinden “Dumrul bey hikâyesi”ne geçildi. Tam bu esnada elektriklerin kesilmesi tamda bu hikâyelerin anlatildigi dönemlerin atmosferinin olusmasina yol açti.
Çocuklari ile birlikte masal dinlemeye gelen konuklar ise beklediklerinden daha güzel bir program gerçeklestigini kendi çocukluklarina geri döndüklerini ve çocuklarinin da bu kültürü ve geçmisi yasamaktan keyif aldiklarini dile getirdiler.