Bugün tam 55 yildir aynen devam ediyorum. Nadiren gittigim bir baska bankanin çalisani “amca maasinizi bankamiza aktaralim, size su kadar nakit ödeme yapariz, ayrica mil para-mil puan” gibi çok da anlamadigim promosyonlar siraladi. “Amca” dedi ya, bende: “Sagol oglum, yavrum” dedim, “Ama ben bankamdan vazgeçemem. Orasi benim sadece bankam degil, ayni zamanda evimde, dedim. Beni evimden kovsalar bile bir yere gitmem. Duygusal baglarim var benim bankamla” dedim. Nasil dediysem, bir anda agzimdan dökülüvermisti kelimeler. Öyle ya onca yil boyunca kapisindan sebepli-sebepsiz ilk yillarda: “Baba annem söyledi, gelirken ekmek alacakmissin veya haftaligimi ver seker alacagim, veya, ögretmen girafon (renkli büzgülü süsleme) kagidi istedi gelirken al” gibi nice gerekçelerle milyonlarca defa girip-çiktim. Dedim ya orasi bizim hem bankamiz hem evimizdi. Hiç unutmam: 1963 yili, bankanin 100. kurulus yildönümü imis. Banka, kurucusu Mithat Pasa’nin fotograflari ve bayraklarla süslenmis, beyaz örtülü masalarin üzerindekiler ise ikramliklarmis. Iplikli sekerleri, nohutu, devramberi biliyorduk. Ama bu baska bir seydi. Tarifini o gün yapamadigim bir tatti. Tadin adi o gün söylemekte bile zorlandigimiz sey çikolata imis. Aman yarabbi o nasil bir tatti. Keske bir daha bir daha isteyebilseydik. Ama terbiyemiz müsaade etmiyordu. Siz gelinde sevmeyin bu bankayi. Bugün, bankanin oturma salonunun üzeri, çatiya kadar açik alan seklinde. O yillarda ise, birinci kat seviyesinde buzlu camdan aydinlikti. Yukari katta Müdür Lojmani ve Müfettis Misafirhanesi vardi. Hangi sube müdürünündü unuttum, küçük oglu lojmanin merdiven sahanliginda oynarken aydinlik boslugundan buzlu camla beraber bankanin bugünkü oturma salonuna düser ve oracikta ölür. Bu dramatik olay disinda hatirladiklarim hep güzel seylerdi. Bankada sevilir miymis demeyin. Ben bu bankayi güzel hatiralari için sevdim. Ben bu bankayi babam burada çalistigi için sevdim. Bankami, buranin ekmegiyle büyüdügüm için sevdim. Babamin mesai arkadaslari Osman Isik amcam, Hilmi Biyik amcam, Ali Türkan amcam, Sabahattin Tarhan amcam, Emine Kazanci teyzem oldugu için sevdim. Sen gel de sevme bu Ziraat Bankasini.
Senin bankasini bile bir sevgiliyi sever gibi seven insanlarin vardi Karaman.