Güler yüzlü, insan canlısı, yardım severdir. Onun bir özelliği de çevreye verdiği önemdir. Tekke’de oturur. Muammer Baran’ı da çok sever. Ondan Muammer Baba diye söz eder. Evi parka çok yakındır. Sık sık Muammer Baba’sını görmeye gider. Parktaki pisliği, yıkımları gördükçe açar ağzını yumar gözünü.
Baktı kimsenin aldırdığı, umursadığı yok, dün eline aldı süpürgeyi gitti parka. On kameriyeden birincisinin pisliğine girişti. İki büklüm eğildi, bankları altındaki “enva-i çeşit” pisliğin hakkından geldi. İnanın bir kameriyeden çıkan çöp, yalansız üç dört kilo gelirdi. Sonra gitti Muammer Baba’sına süpürgesiyle saygılarını sundu. Umarım Belediye yetkilileride onun açtığı yoldan giderek, diğer kameriyeleri hale yola koyarlar. İlk taş Abidin Akdilek’ten. Onun bir isteği var insanlardan “ Ne olur çöplerinizi yere atmayın, bir torbada toplayın”.