Polisevi’nde gerçeklesen konferansa Emniyet Müdürü Lütfü Sönmez, Karamanoglu Mehmetbey Üniversitesi Rektörü Prof. Dr. Sabri Gökmen, emniyet mensuplari ve aileleri katildi.
Konferansa konusmaci olarak katilan Arastirmaci Yazar Sait Çamlica, çocuklari ve gençleri kaybedersek biriktirdigimiz paralar, evler arabalar, yaptigimiz hiçbir sey ifade etmez” dedi.
Çamlica, Cezaevlerinde mahkûmlar için verdigi konferanslarda daha biyiklari bile terlemeyen ama cinayet suçundan hapiste olan çocuklarin bu duruma gelmelerinde en büyük etkenin anne-baba oldugunu ifade etti.
Çamlica, “Çocuklari suçlamak kolaydir. Ama sebebini arastirmazsaniz o toprakta yetisen çiçekleri suçlayarak hiçbir yere varamayiz. Topragi arastirarak havayi suyu her seyiyle ilgilenen bahçivan o çiçegi yetistirirken nerde hata yaptigini görmek zorunda. Anne-babada, ögretmende bahçivandir. Yani bir çocugun yetismesinde etrafinda yasayan herkes sorumludur. Toplum olarak çocuga bakis açimiz o kadar bozuldu ki herkes çocugu takdir-tesekkür almasi gereken bir makine gibi görüyor. Bazi egitim sistemini yaprak testle çözen bir makineye dönüstürmeye çalisiyor. Sanki iyi çocuk takdir alan, üniversiteyi kazanan, üniversiteyi bitiren bir çocukmus gibi algimiz var. Çocuk yetistirmek, insan egitmek deyince sadece çocugun diploma almasi merkezli çalismalar yapiyor, anne babanin çocuktan sadece bunu bekliyor olmasi asli duygularimizdan bir tanesi. Çocuklar bütün davranis kaliplari anne-babadan alir. Çocuklarin ders çalismamasi evdeki kavganin temel sebebi. Bu sebepten dolayi çocuklari anne-babanin iliskisi kopmaya basliyor. Çocuklar ders çalismayi sevmez. Niye sevmez. Bunun bir tek dogru cevabi var. Çünkü ders çalismak sikici bir sey. Ama ders çalismakta bir aliskanliktir” dedi.
Çamlica, anne-babalarin ihmal ettigi çocuklardaki o boslugu dolduran dedeler, anneanneler, babaanneler oldugunu belirterek, “Ama ne yazik ki günümüzde dedelerimizde de bir yasam bozulmasi var. Çünkü aksama kadar televizyonlarda evlilik programlari izliyorlar. Sonra torunlarina nasihat ederken bizim zamanimizda böyle degildi diyorlar. Ondan sonrada zamane çocuklarinda is yok diyorlar. Bir çocuga bir sey ögretmek istiyorsan, ögretmek istedigin seyi önce kendin yapmalisin. Bu her davranis için geçerlidir. Hayati boyunca annesinin, babasinin eli kitap görmemis çocuklara okumayi sevdirmekte zorlanirsin. Etrafinda hiç kimsenin anlamli veya faydali bir isle ugrastigini görmeyen çocugun faydali seylerle zaman geçirmesini beklemeye hakkimiz yok. Hiçbir kendiliginden olmaz. Çocuga ne kadar çok sevgi gösterirsen o çocuk o kadar basarili olur. Insan egitmek, çocuk yetistirmek, çocuga bir davranis kazandirmak her çocukta var olan kötü davranisi yok etmek o çocugun etrafindaki herkesin basta anne babanin sorumlulugundadir” diyerek sözlerini tamamladi.