Ayni sokaktan komsumuz, rahmetli babamim yakin dostu Ali YALÇIN amcamizin 27.03.2012 tarihli saglik raporunda Alzheimer vb. nedenlerle % 69 olan vücut fonksiyon kaybinin ilerledigini, kendiliginden hareket edemez duruma geldigini ögrenip üzüldüm.
Daha da kötüsü; Ali amcaya rahatsizligi nedeni ile SGK’dan Karaman Ziraat Bankasina gönderilen “alt bezi bedelini” alabilmesi için mahallelinin yardimi ile “derdeste” ziraat bankasinin bahçesine kadar götürülmek zorunda birakilmasi oldu. Bu durumu ögrenince yapilanlar “ HIZMET MI EZIYET MI “ diye düsünmeye basladim.
Elbette bankalar ticari kurumlar, kazanmaya endeksli olarak kurallari yönetmelikleri vardir. Ali amcamizi görmek için merhametli davranip bankosu yerine bankanin bahçesine kadar çagiran memur da bu yönetmeliklere uymustur, çünkü O emir kuludur.
Ancak insan odakli pencerelerden bakildigi zaman: yillik karlarini devasa reklamlarla açiklayip rekabete giren bankalar, sira disi insani sorunlar ve çaresizlikler karsisinda farkli uygulamalar yapamazlar mi. Yasalari, yönetmelikleri kutsal kitaptan mi alinmistir.
Mesela; Ali amca gibi hareket imkani olmayan, vücut fonksiyon kaybi oranlari belirli limitleri asan çaresiz yurttaslar benzeri durumlarda bankalara çagirilmasa; adlarina gelen paralar, varsa kisinin baska bankalar vb. kurumlardaki maas karti vb. yollarla kolaylikla alabilecekleri hesaplarina aktarilsa, ya da benzeri durumlarda görevlilerini çaresiz yurttaslarin yattigi mekanlara gönderseler insanlik suçumu olur. Benzeri hizmetler bankalarin batmasina mi neden olur. Yoksa bizler yanlis mi düsünüyoruz. Bu kurallar sadece Ziraat bankasina özgü ise baska bankalar bu insani durumlara insan odakli yaklasamazlar mi. Önce insan diyemezler mi?
Kendisini benzeri konularla ilgili, yetkili, etkili ve sorumlu görenlerin dikkatlerine sunuyor, Ali amcamiz ve benzeri durumlarda olan hastalarimiza acil sifalar diliyorum. [email protected]