İl Milli Eğitim Müdürlüğü ve İmam Hatip Anadolu Lisesi işbirliği ile düzenlenen törene Sayın valimiz ve eşleri Garnizon Komutanı ve eşleri, Belediye Başkanı, AKP İl Başkanı, İl Genel Maclisi Meclis Başkanı Defterdarımız, MEDAŞ Müdürümüzün yanı sıra çok sayıda öğrenci velisi ve öğrencilerin katılımları ile 12.Mart 2016 günü saat 10.da Piri Reis Kültür Merkezinde İstiklal Marşımızın kabulü ile Ünlü Şairimiz Mehmet Akif Ersoy'u anma töreni gerçekleştirildi. Program gerçekten özverili bir çalışmanın ürünü olarak sergilendi Oratoryoda Tiyatro gösterisinde görev alan birbirinden değerli öğrencilerimizi, okul öncesi dediğimiz Ana Okulu öğrencilerinin birbirleri ile yarışırcasına okudukları şiirler izleyicilerden uzun süren alkışa hak kazandılar Öğrencilerimize onlara emek veren öğretmenlerimizi 42 yıllık emekli bir eğitimci olarak kutlamak isterim. Öğretmenin en büyük ödülü öğrencisinin başarısıdır sanırım. İstiklal Marşı olarak yazılan şiirin tamamını okuma yarışması düzenlenmiş Birinciliği hak ederek almış olan Cumhuriyet İlkokulu 2.inci sınıf öğrencisi 8 yaşındaki ECE GÜNGÖRER dillere destan izleyicilerin uzun süren alkışları ile ödüllendirildi. Şiir bu kadar mı güzel okunur şiir içerinde geçen Arapça olsun Türkçe olsun sözcüklerin anlamına ve okunuşuna uygun okuması yaşı ile uyuşmuyor. Türkiye genelinde böyle bir yarışma düzenlense ECE yine birinci olur sanırım. Anneyi Babayı ve öğretmenini kutluyor. 2.3. olanlarda mutlaka çok iyilerdir. Onları dinlemediğim için yorum yapamam. Başarılı olmuşlar ki derece almışlar onları da kutluyorum.
Programı uygulayıcılar beni bağışlasınlar. Yaşamım boyu yüzlerce çeşitli etkinliklere katıldım uygulayıcıda oldum. Törenlere Saygı Duruşu ve İstiklal Marşının okunması ile başlanır. Bu değişmez kuraldır. Hangi devlette olursa olsun milli maç başlamadan önce bu kural uygulanır. Gönderilen çağrılarda da programa alınmamış unutulmuş denebilir. Bu konuda unutma özür sayılmasa gerek. Ben mi yanlış düşünüyorum diye kendimi yargılıyorum. Saygıdeğer okurlarım Konu Mehmet Akif Ersoy'dan açılmışken bir anımı sizlerle paylaşmak istiyorum. 1935 yılında (İBRALA) Yeşildere köyünden İstanbul’a ilk taşınan aile idik. Sultanahmet'te evimiz Kapalı Çarşıda dükkanımız vardı. Dükkanımız Kapalı Çarşının Beyazıt’a çıkış kapısına yakındı Beyazıt Camisine çıkış kapısında camiye gitmek için Sahaflar Çarşısının içinden geçilir halada öyle. 11 yaşında idim arkadaşlarla sık sık cami etrafındaki geniş alanda oyun oynardık Bir gün 10-15 kişinin taşıdığı bir tabut geldi. Cenaze namazları caminin kuzeyindeki geniş alanda kılınır. İstanbul Üniversitesi Caminin kuzeyindeydi Ağabeyim Askeri Tıp Fakültesinde okuyordu. Çok geçmedi 40-50 kişi geldi tabutu alıp götürdüler. Tabut Bayrağa sarılmış geri geldi binlerce kişi alana doldu sıra sıra çelenkler geldi Cenazeye katılanlar çok kalabalıktı alan almadı. Beyazıt Meydanına taştı tramvaylar durdu. Namaz kılındı üniversite gençlerinin ve halkın omuzlarında mezarlığa götürüldü. Hayırsever çok onurlu maddi varlığı olmayan, TBMM’nin verdiği ödülü bile kabul etmeyen Türklere unutulmaz çok anlamlı bir marş armağan eden unutulmaz büyük insan daha nice uzun yıllar çok güzel, anlamlı etkinliklerle anılmayı hak etmiştir. O asil Türk milletinin kalbinde taht kurmuştur. Allah'tan rahmet dilerim. Ruhu Şadolsun.