Uğurlu günler gelecek diye

Yamaçlardan toplanan binlerce besili at

Hazırlandı erkenden

Ve haber verilmeden

Kimseye

Başta Bey

Ve bütün süvarileriyle yolculuk başladı

Ermenek’ten

Dağlar tepeler aşıldı

Ve ovada hiç yatılmadan

Üstü başı yırtık

Ve artık

Ayakta duramayacak olan

Kadınlı erkekli binlerce kişinin karşıladığı

Atının üstünde gururla girdi şehre Karaman

Ve Akyokuş’un önündeki düzlükte durdu

Atlar arkaya çekilerek

Önlerinde çadırlar sıra sıra dizilip

Orta yerde Bey’in büyük otağı kuruldu

Akşama doğru davulcular gelip

Davullarla zurnalarla koyunlar ve kuzular kesildi

Bey daha fazla beklemedi

Ve hızla

Yüz mazgalı ve yirmiden fazla bedenleri olan

Ve Selçukludan kalan kaleye

Atının üstünde uçar gibi girdi

Karaman Sofidir saray nedir bilmez

Yüz saray dahi olsa birine bile girmez

Kalır mı hiç sarayda

Çünkü O hep halkının yanında

Hiçbir vatandaşına kem gözle bakmazdı

Hiçbir vatandaşını dışarıya atmazdı

Ve dünyaları verseler de bir karış toprağını satmazdı

Kalenin karşısında

Ve bulutların altında Karadağ

Halkını özgür kılmaktır tek hevesi

Bölmedi dağıtmadı etrafında topladı herkesi

Ve de bunun içindir harcadığı her nefesi

Nasıl yapmalı diye

Karadağ’a bakıp bakıp düşündü günlerce ve aylarca

Durmadan ve bıkmadan

Sorguya çekti geleni geçeni

Ve öğrendi ki

Karadağ’da yaşayanlar Ermeni

Karadağ’daki Ermeni Beyi

Dağdan aşağılara inerek

Korkutmaya çalıştı bu yeni geleni

Durdurmak için bu Ermeni Beyini

Karaman kararını verdi

Ve toplattı kuyrukları yağlı bütün koyunları

Ve mumlarla donatıldı koyunların boynuzları

Ve bir gece vakti

Boynuzdaki mumlar yakılıp

Ve bir yılan gibi ovaya akıp

Sürdü koyunları Karadağ’a doğru

Bunu gören Ermeni Beyi korktu

Ve sarayını açtı

Ve kızıl saçlı karısı ve bir çocuğunu yanına aldı

Zümrütlerle süslü tahtını ve tacını bırakıp kaçtı

Ve Krallığı Karaman’a kaldı

Böylece dillerden dillere dolaştı

Hatta ovaları ve dağları aştı

Her duyan bu oyunu

Dediler ki

Karaman’ın koyunu

Sonra çıkar oyunu