Tarihi bina bugün baska bir güzellige sahit olacakti. Bakanimiz Ömer Dinçer, Milletvekillerimiz Lütfü Elvan ve Mevlüt Akgün, Valimiz Süleyman Kahraman, Vali Yard. Yilmaz Simsek, Belediye Baskanimiz Kamil Ugurlu, Karaman’in bazi mülkü amirleri, Dil Bayramina çok emegi geçmis emekli ögretmen Ali Ünlüer ve bizleri ugurlamaya gelen Istanbul’un vali yardimcilari, TCDD Bölge Müdürü ve diger müdürleri ve çok degerli basin mensuplari… Katilimcilar agirlikli olarak degisik üniversitelerin ögrencileri. Sivil toplum kuruluslarindan Hollanda’dan gelen HOKAV’in Baskani Ugur Sen ve yönetim kurulundan Erdogan Yüce, Murat Ay ve Kamil Saygi. IKEV’den Ibrahim Togay Isik, Hayati Tenikecier ve esleri, ben ve 4 üyemiz variz. Herkeste bir telas, bir heyecan var.
Salona bir konusma alani organize edilmis. Tüm konuklar kisa konusmalar yaptilar.  Temsili Karamanoglu Mehmet Bey ve arkadaslari fermanimizi okudular. Ardindan ünlü piyanist Tuluyhan Ugurlu kisa bir konser verdi.  Sonra Mehteran Takimi esliginde trenin basina geldik. Bakanimiz Ömer Dinçer basinda kirmizi sapka ile hareket isareti verdi….Bir buçuk saat kadar gecikmeliyiz ..
Küçükken masallarda dinledigimiz gibi trenimiz tingir-mingir hareket etti. Birazdan Istanbul arkamizda kaldi. Çok keyifliyiz. Yerlerimize yerlestik. Hemen ikramlar basladi. Sandviçler salamli.. Kamil vejeterjan biliyorum o yüzden yanimda demet haline getirilmis marul yapraklari var, arasinda biberler, dere otu.. Merasimle kendisine sunuyorum. Epey gülüyoruz. Daha 1 saat bile geçmeden sazlar, sarkilar basliyor.  Hatta Ali Hoca ve ben dans bile ediyoruz o dar koridorlarda. Dünya sevene bol…
Devamli bir sohbet ortami, milletvekillerimiz Lütfü Elvan ve Mevlüt Akgün’de bizimle… Bazen politika, bazen Karaman konusuyoruz. Hos bir ortam gerçekten. Tren süslü. O yüzden geçtigiz yerlerde saskin bakislar var..
Ilk duragimiz Bilecik. Valilik resmi töreni ile karsilaniyoruz. Geç kaldik. Herkes çok aç. Otobüsler bizi aliyor. Önce yemege gidiyoruz. Özenle hazirlanmis bir yemek var. Sonra Karaman kökenli Islam bilgini Seyh Edebali’nin mezarini ziyaret ediyoruz. Ardindan sehir meydaninda kutlamalar var. Ama ben Istanbul’a dönmek zorundayim. Bir isim var, arkalarindan uçakla yetisecegime söz verip gruptan ayriliyorum. O anda dönüs trenimi kaçirmak üzere oldugumu fark ediyorum. Sag olsun görevli polis dostlar imdadimiza yetisip trene yetistiriyorlar beni. Ama aklim Bilecik’te kaldi tabii ki. Törenler çok güzel olmus, konser, folklor vs… çok güzelmis her sey. Bu arada trenimizin rötari biraz daha artti. Her halde Eskisehir’de bekleyenlerinde tepesi atmistir beklemekten ama yapacak bir sey yok. Minder kalin atilmisti Bilecik’te.
Tabii Eskisehir’i duyumdan yaziyorum sizlere. Karsilama Vali yardimcilari tarafindan yapilmis. Gecikme nedeni ile saat 24.00 te aksam yemegi yenilip, Vilayet Meydanina gidilmis. Orada Odunpazari Belediyesi Bandosu’nun açilisiyla yine Tuluyhan Ugurlu konseri, Ibrahim Sadi siirleri ve Yücel Arman konseri ile program devam etmis. Burada güzel olan o soguga ragmen Eskisehir halki bizi yalniz birakmamis... Herkes biraz donmus, biraz yorgun ama mutlu ayriliyor Eskisehir’den. Yola devam... Yolcu yolunda gerek.
Ertesi gün ögle vakti tren Karaman’da… Yine görkemli bir karsilanma olmus.  Ögle yemeginin ardindan sanirim kisa bir program ve sonra dinlenme... Ertesi gün yogun. Bu arada ben de Karaman’dayim. Uçaktan iner inmez kiz istemeye gidiyorum. 3–4 kez nikâh sahidi oldum ama hiç kiz istememistim. HOKAV Yön. Kr. Arkadasimiz Murat Ay’i bas göz etmeye karar verdik. Kizimiz Basak Kizik. Valla kizi da aldik.. o gece mutluluk tamam. Ertesi gece yüzük takilacak.
Otelimiz yeni Aydogdu Hotel. Hemen Yunus Emre Camii yani.  Yeri çok merkezi. Temiz, yildizina göre oldukça zengin bir kahvalti ve güler yüz var. Memnunuz.
Persembe günümüz çok erken basliyor. KGRT Genel Koordinatörü Senem Hanim bizi yani HOKAV üyelerini ve beni kahvaltiya davet etti. Tatli Keyf’teyiz. Orada kahvalti gerçekten bir keyif. Tesekkürler  Senem... Arkadaslar Balkusan’daki törenlere gidiyorlar, ben KMÜ Dil Kurultayi açilisina gidecegim. Önce Cumhuriyet Meydaninda HOKAV’in bagisladigi engelli arabalarinin dagitim töreni var. Duygulu anlar yasaniyor.
Sonra oradan üniversiteye geçiyoruz.  Toplanti salonunda her milletten adam var. Yerel kiyafetler ile her sey çok güzel. Resim sergileri var. Misafirlerin çogu Türkçe konusan ülkelerden. Yaklasik iki saatlik bir program, sonrasi yemek. Yemekten sonra diger arkadaslar ile bulusuyoruz. Bu arada CHP Genel baskani Kiliçdaroglu Karaman’da. Yagmur var.
Aksam Piri Reis Salonunda siir dinletileri olacak. Salona sigmiyor gelenler. Sahneye tabureler tasiniyor. Oradan kosa kosa yüzük takmaya gidiyoruz. Arada – derede onu da hallettik. IKEV olarak Basak ve Murat’a mutluluklar dileriz.
Ertesi gün günümüz yine erken basladi. Cumhuriyet Parki’nda çelenk koyma töreni var. Ayni saatlerde Bakanimiz Ömer Dinçer geliyor Karaman’a. Her yerde telas var.
Tören alaninda eski bakanimiz Fikret Ünlü ile karsilastik. Biraz ayaküstü sohbet edebildik kendisi ile. Sonra hep beraber yürüyüsün baslangiç noktasi olan Yunus Emre Camii önüne gittik. Yagmura ragmen kalabalik yerinde. Protokol önde... Aktekke Meydani’na kadar bir “Dil Yürüyüsü” var. Tabii ki katiliyoruz. Aktekke Meydaninda sergi alanlari, çadirlar var. Törenin resmi kismi bitikten sonra harika bir sey yapiyoruz. Yönetim Kurulu Üyemiz Karaman’daki canimiz Ihsan Duru ile beraberiz. O bizi aslinda Sertavul’a çagirdi, ama biz etli ekmek istedik.  2. Istasyon’da bir yere gittik. Sag olsunlar Zafer ve Aydanur Duru da geldiler. Kasap ve firin bir arada. Inanin firindan ne çiktiysa yedik, ne kadar yedik bilmiyorum ama yedik…Çitir çitir … Offf Istanbul’da bu tadi yok iste. Etli ekmek güzeldi ama Duru’lar ile olmak bir ayricalikti.
Bizler ile çok candan ilgilenen biri daha var Karaman’da... Vali Yardimcimiz Latif Memis. Ama en güzeli kendisi Karamanli olmadigi halde bize “ batirik “ ikram ediyor. Mercan’in alt katindaki sark odasina yayilip batiriklari yiyoruz. Genç ev sahibi ve Kamil bize gitar ile eslik ediyorlar. Tesekkürler Latif Bey.
Bu arada yagmur artiyor. Aksam Kale’de yemek var. Ardindan konser. Ama konsere gitmeme karari aliyoruz. Yagmuru gözümüz yemedi.
Cumartesi artik resmi bir program yok. Her etkinligimizde yanimizda olan KGRT’yi ziyaret ediyoruz. Fatma – Medeni Yavuzaslan çifti yemek konusunda çok israr ediyorlar ama biz güzel elmalari tercih ediyoruz. Kahvelerimiz de içtik. Biraz es-dost ziyareti derken ayrildik.
Son günümüze biraz geç basladik. Yorulmadik desem yalan olur.  En son Valimiz Sayin Kahraman ve Belediye Baskanimiz Sayin Ugurlu’yu ziyaret etmek istedik. Ama baskan Istanbul’a gelecekmis, kendisi ile görüsemedik. Valimiz Sayin Kahraman ise tüm yorgunluguna, rahatsizligina ragmen bizi ugurlamaya geldiler. Ögretmen Evi’nde iki saate yakin beraber olma nezaketini gösterdiler. Dil bayrami etkinlikleri esnasinda yasadigimiz bazi olumsuzlari bize unutturdunuz. Fikirlerimize deger verdiniz, bizi dinlediniz. Karaman’dan sizin gülen yüzünüz ile ayrildik. Biz çok mutlu ettiniz Sayin Valim sag olun, var olun.
Aslinda bu yil ki Dil bayraminin da bir özelligi de, bayramimizin 50 yilini kutluyor olmasi… Hatirladigim kadari ile ilk kez 1961 yilinda Gazi Ilkokulunun bahçesinde kutlanmisti. Herkes çok heyecanliydi, hele liseli büyüklerimiz… Çünkü onlarin folklor çalismalari vardi. Siralar bahçeye dizilerek genis bir sahne yapilmisti. Folklor gruplari gerçekten çok hostu. O zamanki beden egitimi ögretmeni Ali Esen epey zorlamisti bayanlari… Çünkü oynayanlar içinde ablam ve 2 teyzem de vardi.  Çok güzel bir bayram olmustu. Ilk kez Karaman’a Cumhurbaskanligi Senfoni orkestrasi gelmisti. Sanirim bayram organizasyonunda her zaman saygiyla andigim ögretmenim rahmetli Fatma Kayan da vardi. O, o zaman Kadinlar Birligi baskaniydi. Konser Yeni Sinema’daydi. Biz 2. siniftaydik ama görevlerimiz vardi. Sinema salonunda galiba havalandirma olmadigi için olacak… Filit pompalarinin içine kolonya doldurulmustu ve biz konuklarin üzerine o pompalardan kolonya fiskirtiyorduk. Gülmeyin, Çok ciddi bir görevdi hem havanin güzelliginden sorumluyduk, hem de konserin sessizligini bozmadan yapmak zorundaydik bu isi… Güzeldi… Inanin o zamandan beri klasik müzigi çok severim ve dinledigim konserde burnuma limon kolonyasi kokusu gelir.  Sayin Avukat Baha Kayserilioglu ve ögretmenimiz Ali Ünlüer o zamanda çok kosturanlar arasindaydi... Hocam sag olsun hala kosturuyor.
50 yildir bu bayram kutlandi veya kutlanilmaya çalisildi. Son yillarda teknolojinin ilerlemesi, görsel basin-yayinin artmasi ile daha iyi takip edilebilir hale geldi.
Dil Bayrami tipki 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayrami gibi dünyada tek .. Bu özelligini seviyorum bayramimizin… Bu bizim bayramimiz ve elimizden geldigince, dilimiz döndügünce dilimizi düzgün kullanarak bu bayramin yasamasi için çalisacagiz.
Dilerim her yil daha güzel, daha etkin, daha yaygin bayramlar kutlariz. Bu bayram bizim. Nefes aldigimiz sürece sahip çikacagiz, sadece bayramimiza degil tabii ki Türkçe’mize de.
Emegi geçen herkese IKEV Yönetim Kurulu adina tesekkür ediyorum.  Daha nice bayramlara… Istanbul’dan saygilar, sevgiler.