Ülkemizde, hangi ölçekte olursa olsun, iş yeri, şirket ve kurumların ömrü çok da uzun değildir. Hele bu faaliyet Anadolu’nun küçük bir ilinde basın-yayın iş kolunda ise, ömrü daha da kısadır. İlkbaharda yayın hayatına başlayan bir gazete, dergi sonbaharda kapısına kilit asabilir. Nitekim Karaman merkezde öyle olmuş üç televizyon kanalı ve radyo istasyonu, pek çok gazete, dergi çeşitli nedenlerle yayın hayatından çekilmişlerdir. 
Oysa bugün 14.02.1977’de kurulan Karaman’ın Sesi Gazetesi 44 üncü yılını, 13.7.1993 de ilk özel radyo televizyonu 27’inci yılını idrak ediyor. Bu meşakkatli iş sabır, sebat ve sağlam bir irade ister. Yerel basın-yayının bilhassa Anadolu’da ülke genelinde ve yerelde yaşanan ekonomik krizlere rağmen yayın hayatını sürdürebilmesi hiç de kolay değildir. Hele bunlara bir de zaten sorunlu olan sektörün zorlukları eklenince hayatta kalma ve yaşamı idame ettirme mucize değil de nedir.
Bu mucizenin adı Medeni Yavuzaslan’dır.Hocamız her şart altında gemisini dalgalı sularda güvenli limanlara salimen yöneltebilmiş usta bir kaptan olduğunu kanıtlamıştır. KGRT bir aile şirketidir. Dolayısıyla başarıda değerli eşleri sayın Fatma Yavuzaslan hanımefendinin, merhum oğlu Arif Kerem Yavuzaslan’ın, sevgili kızları Senem Yavuzaslan hanımın ve oğlu Fahri Nisan Yavuzaslan beyin emekleri çoktur ve taktire şayandır. 
Başarının sırrı objektif haber anlayışı yanında, her farklı fikir yazı ve yorumların yapıcı, makul, seviyeli oluşuna bağlıdır. Ulusal basının kendini koruyan, besleyen siyasi, ekonomik araçları, koruyucu zırhları vardır. Ama küçük bir Anadolu ilinde herkes birbirini tanır. Neredeyse herkes ya tanıdıktır, ya akrabadır, bunların hiçbiri değilse hemşehrisidir. Bu sosyal-sosyolojik nedenler icra edilen basın-yayın mesleği için avantaj olduğu kadar dezavantajlı alandır. Onun için KGRT’nin düsturu: Duyduğunu değil doğruladığını yazar anlayışına dayanır. 
Medeni hocamız herkes gibidir. Onu her gün bir esnaf ziyaretinde çay içerken, manavdan meyve alırken, son yıllarda kolayına gittiği için olacak elektrikli motosikleti ile şehir trafiğinde görebiliriz. İlerlemiş yaşına ve sağlık problemlerine rağmen dokuz karpuzu bir koltukta taşıma azim ve kararında görünüyor. 
Şehrin kalbinin attığı noktadaki geçen yıl kapattığı yazıhane, pek çok işlevi bir arada yerine getiren cürmü küçük işlevi büyük bir merkez konumundaydı. Burası işi olanlar için irtibat bürosu, görüşüp konuşmak için buluşma noktası, Karaman dışından gelen Karamanlıların buluşma, kucaklaşma merkeziydi. Abimiz bu cürmü küçük işlevi büyük yazıhanede merhum Fikret Ünlü ile eczacı Recep Kızıltoprak’la, mühendis Osman Devranoğlu ile, Mümin Erdeğer’le, Koçero’yla çok tavla oynamışlığı bile vardır. Burası aynı zamanda öğle yemeği için hemen bir lokantaya dönüşebilen sihirli bir mekândı.
Medeni abi geçmişte babalarımızın, dedelerimizin yaptığı gibi her an cebinden, çantasından bisküvi, kuruyemiş ya da meyve çıkaran geçmiş zaman temsilcisi, misafir ve ziyaretçilerini ikramlamadan duramayan zamane dedesidir. Babası merhum Arif amcanın etliekmekçi dükkânından salata yapmaya, sofra kurmaya alışıktır. Zaman zaman yapılan mesai sonrası buluşmaların küçük küçük gezmelerin organizatörü ve tedarikçisidir. Programı çoğu zaman yemeklidir. İhtiyaçları kendiliğinden alır pişirir-pişirtir katılımcılara sunar. Azalan nevi şahsına münhasır zattır vesselam.
Aynı zamanda Fransızca öğretmenliğinden emekli hocamız, sektörde 50. Yılına sebatla, emekle yürümeye devam ediyor. KGRT’nin kurucusu ve her şeyi sayın Medeni Yavuzaslan şahsına ve kendisine büyük destek veren ailesine sağlık, huzur ve mutluluklar dilerim.