Anlamak mümkün değil bizim toplumu, bir gariplik var vallahi!!! 'Eller gider Mersin'e biz gideriz tersine” Komşunun kümesine giren köpek yüzünden insanlar; silahlı- bıçaklı, taşlı- sopalı birbirine giriyor ve bu kavga günlerce...

Son yılların iletişim ağı artık internet sosyal paylaşım siteleri ve haber sitelerdir. Bunu kabul etmek gerekir. Kim ne derse desin bundan da kaçış yok. Bir zamanların gazetesi, televizyonu şimdinin sosyal paylaşım siteleri… Masa üstü,...

Bazıları; arkadaş ortamında, kalabalıklarda, resmi ortamlarda ne kadar vicdanlı olduklarını anlatır dururlar. Vicdanın en büyük bir erdem olduğundan dem vururlar. Yetmez; 'Hep vicdanlı olun!” derler. Böyle anlarda, şaşar kalır ne...

Elim klavyeye bir türlü gitmiyor.  Yazmaya çalışıyorum ama olmuyor. Ne yazacağımı ne diyeceğimi bilmiyorum. Zor da olsa yazmalı!.. 'Sessiz kalmak onaylamaktır" diyorum. Tepki göstermemek, sessiz kalmak, isyan etmemek, haykırmamak,...

Öykü ve romanlarımda hep bahsederim; 'varlıklıydık ama hep yoksul yaşadık!” diye; gerçekten de öyleydi. Köyde kimin zengin kimin fakir olduğu pek bilinmezdi. Arkadaşlar arasında fakir, zengin ayrımı olmazdı. Sevilip, sayılmak, hürmet...

Son zamanlarda salgın hastalığın da psikolojik etkisiyle doğaya merak saldım. Hafta sonları dağcılık kulübü bünyesinde doğa yürüyüşleri vaz geçilmezim oldu. Gezmek, dolaşmak insana ayrı bir haz veriyor. Huzur doluyor insanın içine,...

Beni en çok düşündüren meselelerden biri de ahlak meselesidir. Çünkü bu ahlak meselesi; bir ülkenin var olması ya da yok olup gitmesiyle birebir ilgilidir. Daha dün Afganistan'ın ne hale geldiğine, hep beraber şahit olduk. Koskoca devlet...

Toplum olarak, herkesten ve her şeyden memnun olmaz, her şeyi, herkesi eleştirir; herkes ve her şey hakkında bir sürü laf ederiz. Hiç bitmez bu laf edişlerimiz. Hep bir başkası vardır hayatımızda ve o başkası hep suçludur, hep yanlış yapandır....

'Öğretmenler bir ülkenin temelidir.” dense hiç abartı olmaz, çünkü; ülkede yaşayan tüm insanlar öğretmenlerin elinden geçer. Öğretmenlere göre şekillenir öğrenciler. Öğretmenler ne ise öğrenciler de o olur. Okul öncesi, ilkokul,...

Bakmayın büyüklerin öyle kelli felli göründüklerine; ağız dolusu laf ettiklerine; bir sürü çoluk çocuk, torun tombalak sahibi olduklarına; her biri kocaman birer çocuktur. Çocukken büyüklerime karşı hayranlık duyar, onlar gibi olmanın...

Romanlarda, hikâyelerde; şehir sohbetlerinde; gurbet ellerinde anlatılan köylerden biriydi köyüm. Öyle köyüm dediğime bakmayın, bir zamanlar dört bin beş bin nüfuslu, kocaman bir kasabaydı. Deresinin coşkun aktığı; buz gibi suların çeşmelerden...

Çoğu insan bu dünyadan hiç göçüp gitmeyeceğini sanır; anlamsız bir mal, mülk sevdasına kapılır… Oysa insanoğlunun bir yaşam yılı vardır. Yaşam yılı uzun olsa da kısa olsa da bir gün ölüm kapıyı çalar… Ölümden kurtuluş yoktur…...

Neyin ısrarı anlamak güç! Her şey ortada… Dünyada bir pandemi var ve bu pandemiden dolayı insanlar bir bir ölüyor. Tek kurtuluş yolu var oda aşı! Bir arkadaş ortamında ilginç bir konuşmaya şahit oldum: Arkadaşın birisi doktorların karşısına...

Bu acı o kadar büyük bir acıdır ki kelimler yetmez anlatmaya. Yoktur bundan ötesi… Sözün bittiği yerdir. Ne denilebilir ki… Yanıyoruz... Ülke yanıyor… Hem de cayır cayır… İnsanlar, hayvanlar, ağaçlar… Taş, toprak, su… Yangın...

Geçmişimizle var olur, geçmişimizle anılırız. Geçmişimizdir bizi var eden, bizi biz yapan. Toplumlar, ülkeler, kıtalar içinde durum aynıdır. Her şey geçmişi ile var olur. … Tarih geçmişle yazılır… Tarih geçmişi anlatılır... …...

Yaşamın akışı gereği, hayatımızda bir sürü önem arz eden günler gelip geçer. Bizler, farkında olmadan yaşamı bu önemli günler üzerine kurarız. Yılbaşı, kurban ya da şeker bayramı, on beş tatil, şimdilerde sömestre oldu, milli bayramlar......

İnsan ne zaman sağlık problemi yaşarsa işte o zaman sağlığın ne demek olduğunu anlar. 'Başına gelmeyen bilmez!” denir ya, aynen öyledir. Nasrettin Hoca ne demiş; 'Bana benim gibi damdan düşeni getirin.” Nasrettin Hoca'nın...

Ülke olarak en büyük sorunumuz; konuşulanı, edileni, tutulanı, davranışa dönüştürememek, yaşam tarzı haline getirememektir. Her şey kuru laftan ibaret. Söylem var icraat yok. Hep hamaset… Hep laf… Ortamlarında mangalda kül bırakmayanlar…...

Bir abi düşünün; çocukluğunuz, gençliğiniz beraber geçsin; bu güne kadar gelin ve bu güne kadar hiçbir kötü anınız olmasın; böyle bir şey mümkün mü? Evet! Mümkün! Düşünüyorum da, Abimle bir tane bile kötü anımız yok. Olmadı...

1924 doğumlu babamın, günümüz teknolojisine bir türlü aklı ermedi. İş makinaları, arabalar, uçaklar, trenler, gemiler için 'Bunlar nasıl icat edildi?” dedi. Kafasında hep sorguladı durdu. Kilometrelerce uzaktaki bir olayı ya da filmi...

Doğa var gücüyle bizlere baharı müjdelemekte ama ülkemizde ve dünyada yaşanan covit-19 salgını baharı değil ölümü getirmiş durumdadır. … Bahar mevsimi değil ölüm mevsimi yaşanmaktadır dünyada. … Ne bahar ne de yaz psikolojisi kaldı....

Elhamdülillah toplum olarak bilmediğimiz hiç bir şey yok. Her şeyi bilir, her şey üzerine fikir beyan edebiliriz. Yeter ki fikir beyan edecek bir konu bulalım. Ülkemizde maalesef durum budur. Ömrü köyde geçmiş bir eğitimci olarak şunu rahatlıkla...

'Her ölüm erken ölümdür.” Sözünü baban doksan yedi yaşında ölünce anlıyorsun. Ölüm yaşının büyük olması acısını azaltmıyor. Genç, yaşlı fark etmiyor ölümde, her ölüm erken ölüm oluyor. … Ölümün adı da kendi de...

İnsanlar bir şeyler elde ettikçe daha fazlasını ister. Daha fazlasını istedikçe de insanlıktan çıkar. Tüm insanı değerlerden uzaklaşır. Bir makineye dönüşür. … Yetinmek… Var olanla yetinmek… Fazlasını istememek. Bilgelik… Erdemlilik...