Kendilerine Tanri’dan rahmet diliyorum. Dernek üyeleri olarak Av.Baha Kayserilioglu’nun Baskanliginda hemen, hemen her aksam toplaniyor, hem sohbet ediyor hem de Karaman için ne yapilabilir yâda ne yapabiliriz gündem agirlikli geçerdi toplantilarimiz. Kaymakam Kadir Demirel ile Belediye Baskani Kemal Kaynas araliksiz toplantilara katilir katkilarini eksik etmezlerdi 1960 ihtilali nedeni ile dernek çalismalarimiza bir süre ara vermek zorunda kalmistik. Toplantilarimiz seyrek yapiliyordu. Ama firsat buldukça yine toplaniyorduk. Ihtilal havasi tavsamis bazi yöneticiler degismisti. Dernek çalismalarimiz yeniden hiz kazandi araliksiz toplaniyor. Karaman’da her yil kutlanabilecek bir etkinligin ne olmasi fikri toplantilarimizin ana gündemini olusturuyordu. Batirik günü denildi kabul görmedi, Arabasi günü denildi kabul görmedi. Çok çesitli fikirler gündeme geldi hiçbirisi Karaman’a yarasir bulunmadi. O günlerde Eskisehir’de Yunus Emre Senliklerinin yapildigini isitiyorduk. Yunus Emre’nin Karamanli oldugunu, dedesinin ( IBRALA ) Tekke öreninde hayvancilik yaptigi söylense de bir türlü kanitlayamiyorduk. Bunun için arastirmacimiz ve olanagimiz yoktu Bir aksam Av. Baha Kayserilioglu Karamanoglu Mehmet Bey’in Ünlü Fermanini bulmus toplantida okudu. Hayretle dinledik. Tekrar tekrar okundu. Çok sevindik. Yunus Emre’yi de sahipleniyorduk.” TÜRK DIL BAYRAMI VE YUNUS EMRE’YI ANMA TÖRENLERI” adi altinda bayram kutlanmasi karari aldik. Ilk bayrami 1961 yili Haziran ayinin ilk haftasina denk gelen Cumartesi ve Pazar günü olarak tespit edip hazirliklara basladik. Ilk isimiz bayrami kamuoyuna duyurmak olmaliydi. Bunu da ancak Türkiye Radyosu ile yapmamiz mümkündü. Baskan Av. Baha Kayserilioglu ile benim Ankara’ya gidip radyoda bu duyuruyu yapmaya görevlendirildik. Radyo Evi Müdürlügüne gidip basvuruda bulunduk. Radyo Evi Müdürü basvurumuzu israrli davranisimizi zorda olsa kabul etti. Ama Yunus Emre’yi çikaralim Eskisehir ile karsi karsiya kalirim dedi. Baha bey Radyo konusmasinda Türk Dil Bayrami ve Yunus Emre’yi Anma Törenleri dedi Radyo Evi Müdürlügü Yunus Emre sözcügünü makasladi. Sadece Türk Dil Bayrami diye anons etti. Biz yine davetiyelerde Türk Dil Bayrami ve Yunus Emre’yi Anma Törenleri diye yazdik. Ilerisini hiç düsünmeden heyecanla o kadar çok davetiye göndermisiz ki, bayrama katilacagiz diye gelen yanitlar bizleri saskina çevirdi. Gelmeyin deme sansimizda yoktu. Türk Dili ve Yunus Emre konusu Dil ve Tarih bilimcilerin ilgisini çekmis. Yurt genelinde böylesine anlamli bir bayram ne kutlandi nede görülmüs. Mehmet Beyin ünlü fermani ile Yunus Emre çagrisimina ilgi duyan herkesi Karaman’a yönlendirdi. Bayram gününden bir gün önce konuklar akin etmeye basladi. Ilk gelen ekip Cumhurbaskanligi Senfoni Orkestrasi oldu. 70 kisilik bir topluluktu. Saygideger okurlarim 1961 yilinin Karamanini bir düsünün. O günleri animsayanlar vardir. Otel yok lokanta yeterli degil, salon yok. Tek güvencemiz Tekstil Fabrikasi konuk evi. Oraya Orkestra elemanlarini yerlestirdik. Konuksever Karaman Halki yetisti imdadimiza. Karamanlilar konuk almak için siraya girdiler. O günleri animsadikça inanin gözlerim yasarir. Karamanlilarin engin ruhu, sevecenligi, dayanisma niceligi tartisilmaz. Orkestra sefi Hikmet Simsek 60 kisinin konser verecegi salonu görmek istedi. Öyle bir salonumuzun olmadigini söyleyince yari kizar bir tavirla niye bizi davet ettiniz diyemedi ama sitemli bakislari altinda ezilmistik. Bu orkestraya davetiyeyi yazmak kimin akli idi bilemiyorum. Sasirmistik. Yanimizdan hiç eksik olmayan Belediye Elektrik Teknikeri Ahmet Hilmi Emre Beyefendi konser açik havada olur mu dedi. Sef Simsek olur dedi. Gazi Mustafa Kemal Ilkokulu’nun bahçesini gösterdi Buraya ben sahne yaparim. Bize yarin sabaha kadar izin verin dedi. Belediye deposunda petrolcülerde ne kadar büyük varil varsa topladik. Yan yana koyup üzerini kalaslarla döseyip çelik çemberlerle çivileyip üzerini halilarla kapladigimiz sahneyi gören sef Simsek harika dedi Bayramin ilk günü çevre Il ve ilçelerden günübirlik gelen ögrenci, ögretmen velililerle karaman görülmemis bir kalabaliga sahne oldu. Bayramin ilk günü Cumhuriyet Alanina kurdugumuz kürsüde konusmacilarin ardi arkasi kesilmiyordu Yemek basli basina bir sorun olmustu. Simdiki Askerlik Subesinin oldugu yerde kerpiç 100-kisinin alacagi bir salon bir o kadar kisiyi alacak bahçesi vardi. Yemegi orada vermeyi planlamistik. Yakinda bir evin avlusuna kurdugumuz kazanla pilav ve kavurma hazirladik içecek ikram ayrandi. Yemegin hazirlanmasinin sorumlusu rahmetli Hanefi Elmali idi. Ögleden sonra yine Cumhuriyet parkinda konusmalar devam eti. Silifke Ekibi’nin oyunlarini halkimiz ve konuklar hayranlikla izlediler. Tüm Karamanli aksam Gazi Ilkokulu’nun bahçesinde verilecek konsere odaklanmisti. Okullarda ne kadar sira arkaligi varsa Gazi Okulu’nun bahçesine tasindi. Gece Silifke Ekibi’nin gösterileri basladi. Okulun bahçesi çevredeki binalarin balkonlari alçak evlerin damlari tiklim tiklim dolu idi. Geceye Endonezya, Sovyet Rusya, Kibris, Türki devletlerinin Elçiliklerini temsil edenlerle zamanin Çalisma Bakani As Solist Suna Kan’in babasi da katilanlar arasinda idi. Konser sessizce ilgi ile izlendi ve tamamlandi. Sef Hikmet Simsek Konser sonu yaptigi konusma da Yurdumuzun degisik yörelerinde konserler verdik Karamandaki ilgi ve dinleyiciyi hiçbir yerde görmedim dedi. Uzun, uzun ayakta alkislandilar. Konuklarin çogu gündüz ve gece ayrildilar. Ertesi günü saat 14 00 de Suna Kan Ile Sef Hikmet Simsek’in nisanlanmalari, yüzüklerini Baskan Baha Kayserilioglu’nun taktigi sade bir törenle gerçeklestirildi.
Eksigi ile dogrusu ile ilk bayrami yorulmaya deger bir sevinçle atlatmis. Iyi bir deneyim kazanmis olduk. Bundan sonraki yillarda kutlayacak oldugumuz bayram hazirliklarini en az alti ay önceden planlardik. Buraya kadar anlattiklarim, ayrintilara girmeden özetlemeye çalistim. Bundan sonraki bayram kutlamalarimizi özetleyerek okurlarim ya da ilgi duyanlarla paylasmak istiyorum.52 yil önce kutlamalara basladigimiz bayramimiz Karamanlilarin kimligini yansitan bir olgudur. Bu kimlik Karamanoglu Mehmet Bey’in Ünlü Fermaninda ve Belgelerle tescil edilen öz Karamanli Yunus Emre’nin dizelerinde saklidir. Bayramimizi kutlamayi üslenen kisi, kurum ve kuruluslar evvel emirde bu olguyu içlerine sindirmeleri gerekir. Günümüze kadar kutlana gelen bayramimizin geçirdigi evreleri özetle anlatmaya çalisacagim Yarin bu kösede okuyabilirsiniz.
Devam edecek