Bir eğitim sistemiyle, sürekli olarak oynanırsa; o eğitim sistemi, sistemsizlik sistemi durumuna dönüşür.

Zira ülkemizde eğitim, her geçen yıl oynana oynana bir kördüğüm ve içinden çıkılmaz ve de devası olmayan bir dert durumuna geldi!

Şimdi; öğretmen, öğrenci, veliler ve bütün halk: “bitmez tükenmez bir dert, eğitim diyorlar buna” diye, gece gündüz sızlanıyor.

Öğreteni, öğreneni ve öğrendiğini yaşayamayanların sisteminin sistemsizlik olduğu eğitimde; öğrenci hangi okula gideceğini, veli evladını hangi okula göndereceğini bilemez duruma geldi.

Günümüzde eğitim ne için ve nasıl bir sistem içinde yapıldığını bilen var mı?

Toplumun ihtiyaç duyduğu alanlarda elaman yetiştirmek için yapılan eğitim sisteminde belirli alanlarda değerlendirilmek üzere belirli sayılarda öğrenci eğitmek gibi ezberci sistemler uygulandıktan sonra; öğrenci merkezli eğitim sistemine geçilerek, öğrencilerin ezbercilikten kurtarıp, yetenek ve ilgi alanlarının belirlenmesi ve öğrencileri bu alanlarda geliştirme, uygulamaları yapılmaya çalışıldı.

Durum böyle iken;

15 yıldır iktidarda bulunan AKP döneminde adeta merkezinde bakanların bulunduğu bir eğitim sistemi uygulanmaktadır. Her bakan kendisine özgü bir sistem getirdi; giderken de getirdiği sistem de gitti.

Ancak her bakanın getirdiği sistem, bir amaca yönelik ve birbirine bağlanmış halkalar gibi kendisini göstermektedir. Bu getirilen sistemlerin nihai hedefi, yetkili kişilerce de dile getirildiği gibi “dindar nesiller yetiştirmek.”

Öğrenciler hayata hazırlanmak yerine, dindar bir nesil yetiştirmek gibi insanları tek düze bir kalıba sokmaya çalışmak, kişilere ve topluma hangi ihtiyaçlarını karşılama yeteneği kazandıracak?

Tüm toplumu kucaklayacak bir eğitim sistemi yerine; belli kesimlere selam diyen, belli kesimlere hoş görünmeye ve onların zihniyetlerinin devamını sağlayacak, sistemler, ülkemize yarar değil, zararlar verdiğini toplum olarak görmedik mi?

PİSA tarafından yapılan öğrenci başarılarının değerlendirilmesinde: Türkiye, 72 ülke arasında maalesef 50.inci sırada yer alıyor.

İşte, dindar bir nesil yetiştirme uygulamasının sonucu; ister beğenilsin, ister beğenilmesin… Sonuç bu…

Akıl ve bilime dayalı olmayan…

Bilim, teknoloji, sanat, felsefe üretmeyen…

Adalete ve hakkaniyete dayanmayan…

Fırsat eşitliği bulunmayan…

Üretimden ve el becerisinden kopuk, eğitim sistemleri, toplumumuzu yerinde sayma yerine her geçen gün, diğer toplumların gerilerine; hem de çok gerilerine atacaktır.