Yillardir, ülkemizde, Milli Egitim’de kalici bir kurumsallasma ve egitim sistemi olusturulamadi. Milli Egitim, adeta bir yazboz tahtasi durumuna getirildi…
Milli Egitim’de: 4+4+4 kesintili bir on iki yillik zorunlu sisteminin uygulanacagi öngörüleri konusulmaya baslanildi.
Bu sitem, Fatih Medresesi’ni çagristiriyor. Acaba Fatih Medresesi’nden mi esinlenerek, gündeme tasiniyor…
Bu sistem, bütün okullari, imam hatip liselerine çevirmek için mi uygulanacak?
Olusturulmaya çalisilan bu sistem, “dindar bir nesil yetistirme projesinin” gerçeklestirilmesi için mi uygulamaya konulacak?
Dindar insan yetistirilemez; dindar insan olunur… Kimin dindar olup olmadiginin yargisinda bulunmak da, hiç kimsenin yetkisinde degildir.
“Dindar nesiller yetistirme projesini” ortaya atanlar, acaba bu ülkede yasayan insanlarin, dine olan bagliliklarindan, süphe mi ediyorlar?
“Dindar nesiller yetistirme Projesi”nin, uygulanmasinin olanaksiz oldugunu belirtenler için: sanki dine karsilarmis yargisini yaratarak birkaç oy almak pesinde mi kosuyorlar, sorulari akillara takiliyor…
On yildir iktidarda olanlar, bir sinavi bile dogru dürüst yapamadilar…
Hangi beceriyle, hangi donanimla ve hangi iradeyle, “dindar bir nesil” yetistirecekler?
“Dindar bir nesil yetistirecegiz” diye, Milli Egitim, tarikatlarin ve cemaatlerin kuyruguna takilmasin. Toplumda böyle bir endise yaratilmasin.
Dayatmayla, projelerle bir nesil yetistirilemez. Bunu Sovyetler Birligi denedi. Sonuç ne oldu?
Ülkemizde, tarihin kosullarini hazirladigi bir solcu neslin olusmaya baslamasi karsisinda: 1960’li ve 1970’li yillarda, sola karsi bir “ülkücü” ve mücahit”nesil olusturulmaya çalisildi.
Sonuçta: on binlerce solcu ve ülkücü yasamini yitirdi, on binlerce solcu ve ülkücü zindanlarda, iskence hanelerde siddet ve zulüm gördü.
Ya mücahitler ne oldu?
Müteahhit…
