Kuzular büyümüstür. Koyunlara karismistir sürülerin içinde…
Hep daglara bakasi gelir insanin: uzunca bir zaman, nasil da durur bulutlar daglarin doruklarinda, bazen beyaz; bazen de duman renginde…
Göçmen kuslari gelir birer, birer. Agaç dallarinda leylek yuvalari, yükseklerde ve özgür…
Sokaklari tertemizdir Karaman’in. Evleri beyaza boyali ve irmaklarindaki akan sular, bir dostluga çagri gibi saf, katiksiz ve berrak…
Bazen yorgunluk görülür güler yüzlü insanlarin, durgun ve isteksiz bakislarinda…
Bu bir bahar yorgunlugu degildir. Bir önceki geceden kalmadir bu yorgunluk. Hizir ve Ilyas Peygamberlerin bulusmasi olan Hidrellez’i kutlamistir Karaman’li.
Bu gün, Alti Mayis. Hizir ve Ilyas Peygamberlerin yeryüzünde bulusup: darda kalanlara, istekleri olanlara, zorluk çekenlere yardim ettiklerine inanilir Karaman’da.
Alti Mayis aksamlarinda, kucaklarina aldiklari ve ellerinden tuttuklari çocuklariyla; toprak islemekten yorgun dönmüs yanik yüzlü kadinlar, genç kizlar ve yasli nineler sokaklara düserler.
Ceviz agaçlarinin sarkan dallari altinda, yikik duvarlarla çevrili yer, yer toz yiginlarinin olustugu, dar ve ince yollarda yürünür. Zeyve’den geçilerek Kazalpa’ya ulasilir.
Mumlar yakilir, ay isigina inat; yildizlara inat. Görmek isterler insanlar, yanlarinda olan selamlastiklari ve birlikte dua ettikleri kisileri.
Sig ve durgun sulariyla Kazalpa Çayi, etrafini çeviren küçüklü büyüklü binlerce insani misafir eder adeta ve inanilarak yazilan ve üzerine birakilan dilek yazilarini, alir götürür umuda dogru.
Gece yarilanmistir, acikir insanlar ve yaptiklari un helvalarini, yanlarindakilerle paylasarak yerler. Sonra bulgur pilavi alir sirayi.
Kazalpa Çayi’nin bir yerinden karsiya geçilir. Sihali Sultan Türbesi’nde bulusulur. Önceden hazirlanan bez parçalari itina ile pencere ve kapilarin demir parmakliklarina dualarla baglanir.
Gitgide, mahseri bir kalabalik olusur. Çocuklar, genç kizlar, analar ve nineler, doldurmustur türbenin etrafini bir zikir halkasi gibi.
Türbenin etrafinda dolasan insanlarin çikardiklari kulaklari dolduran bir ugultu. Maniler mi okundu, agitlar mi yakildi, yoksa içten bir yakaris mi tanriya bu, gecenin karanliginda akip giden?
Zihinlerde, yüreklerde, umutlarda sabah yakindir. Istenen olacak, beklenen gelecektir. Inanmistir insanlar ve benliklerini saran duygu ve heyecanlarla, safak sökmeden evlere dönüsler baslamistir, artik…
Ve tekrari için bir sonraki yil beklenecektir…