Bu zaman ve mekanda yasayan insanlar da, bu zaman ve mekanin ruhunu tasimaya basladilar.
Kendilerini yeniden kesfettiler…
Kendilerini yeniden ürettiler…
Kendilerini astilar…
Ve böylece, rantin degil; insanin önemli bir deger oldugunu ortaya koydular.
Gözleri ranttan baska bir sey görmeyenler, günümüzün insanlarini da anlayamazlar…
Günümüzü anlayamayanlarin kafalari, Ortaçag kalintilaridir…
Son günlerdeki olaylar gösteriyor ki; demokratiz diyenler, günümüz insanlarini anlama yerine; kafalarinda olusturduklari Ortaçag kaliplarina uydurmak istiyorlar.
Basta Istanbul olmak üzere yurt sathinda meydanlara toplanan insanlar:
Dinsiz olmadiklarini…
Gece gündüz içki içerek kiyak kafayla gezmediklerini…
Ayyas olmadiklarini…
Birkaç çapulcu degil; bu ülkenin duyarli insanlari olduklarini…
Taksimi ezmeye gelmeye çalisanlara, insanlik ögretmek istediklerini…
Miting meydanlarda toplanacaklarin tahriklerine kapilmayacaklarini…
Vandalizm’e karsi olduklarini…Vandalizm’i lanetlediklerini…
Vandalizm’in, kimler tarafindan yönetildigini anlamak için, kimlerin ekmegine yag sürdüklerini ve kimlerin politika araci yaptiklarini bildiklerini söyleyip:
Toplumu ayristirmaya çalisanlarin söyledikleri her cümle karsisinda: ne etnik ne de mezhep ekseninde ayrismayacaklarini gösteren:
Bu insanlarin, kullandiklari iletisim araçlari…
Bu insanlarin, dünyaya bakislari…
Bu insanlarin, olaylari algilayislari… çok farklidir.
Bunlari görmek gerek…
Bu insanlara kulak vermek gerek…
Bu insanlari, dinlemek gerek…
Bu insanlari, tehdit etmek yerine; anlamak gerek…
Bu insanlar: kirmizi, beyaz en büyük Türkiye diye haykirarak; insanlara tepeden bakan, insanlari asagilayan, insanlari hakir görenler degil; bu ülkenin birer duyarli vatandaslari olduklarini söyleyen insanlardir.