Ömrümün yarıdan fazlası gurbette geçti. İlk gurbetim İstanbul oldu. O kentin büyüsü, gurbeti yaşanır kılmıştı. Ana kuzusu olan ben, gün geçtikçe kaçmak, ilçeme aralıklı olsa da gitmek için can atardım. Parasızlık yolumu keserdi....

Dostumuz Mehmet Vehbi Uysal ile İstanbul'da yolumuz kesişti. Ayaküstü konuşacaktık sözde. Söyleşi bir saati aşmıştı. Bilgisayarını açınca, tarih öncesinden başlayıp, günümüze dek uzanan, maratonda bulduk kendimizi. Vehbi yeni bir...

Gazetemizin doğuşunu, gelişmesini anımsarken, gerilere doğru gitmiştim. Belleğimin yüze çıkan olaylarını, insanlarını gizlendikleri yerden çıkarmaya çalışmıştım. Sonraki günlerde de bu iş sürdü. Bir de baktım, iki dostu unutmuşum....

Bizim 'Karaman'ın Sesi'nin” yaşam öyküsünü geçmiş zamanda öğretmenimiz Ali Ünlüer yazmıştı. Şimdi bende anımsayabildiğim kadar onu anlatmaya çalışacağım. Önce düşünce, sonra eylem. Yıllar yıllar önce, kardeşim...

Bir gün daha geçti. Televizyonun önündeyim elimde zıplatıcı 'kumanda”. İzleyecek bir şeyler arıyorum.  Rastlantılarda umudum. Derken siyah beyaz, eski bir film çıktı karşıma. Ne denli yavan, yüzeysel olsa da onları hiç kaçırmam....

Gelinir, sonra dönülür. Temmuz sıcağında, iki dağ arasından Hacı Baba ile Karadağ-Gasaba'dan, İlisıra, Masara ve Dilbeyen'den aşılıp, ışıklar içinde kente gelinir. Yol yorgunluğu bile duyulmaz. Çünkü doğduğunuz yerdesiniz....

Bugün yolumu müzemize düşürdüm. Aktekke'nin koca çınarıyla selamlaştım. Şadırvan kapısından çıkıp, Nefise Sultan Medresesinin önünde soluklandım. Hey medrese hey. Sen ne zulümler gördün. Lokantaların yaptılar, ucube bir naylonla...

Dünya ve ülkemiz can alıcı sorunlarla kuşatılmış. Virüs, ekonomik çöküş gırtlaklamış insanları. Hele hele kuraklık, tüm dünyayı kaplamış. Küresel ısınma deniyor buna. İlimizin iklimi belli. Yazları sıcak ve kurak, kışları soğuk....

Yılımız Unesco tarafından, Yunus Emre, Hacı Bektaş Veli yılı olarak kutlanıyor. Karaman 1961'li yıllardan bu yana her yıl Yunus Emre'yi, Karamanoğlu Mehmet Beyi anar. İlk yılların coşkusu, giderek azalsada. O yıl ortaokul öğrencisiydim....

Trt2, kanalında gösterilen filmleri kaçırmıyorum. Özellikle 'Bal Ülkesi” ni izledikten sonra. Belgeseldi. Balkanlarda çekilmişti. Başroldekiler tanıdığım iki insan gibiydi. Annem ve kız kardeşim. Sinema deyince, gözümüzü 'Ferit'in...

İnsanın kendi ayağına kurşun sıkması, geleceğini karartması, geleceği düşünmemesinin örnekleri her gün yaşanıyor. Beldemizde bunun acıklı örneği mısır ekimidir. Yanlış tarım politikası tüm ovayı, yiyip bitiriyor. Mısır, ülkemize...

Değerli dostum, Salur köyünden Prof. Ramazan Özgan'ın 'Çift Başlı Kartla” başlıklı incelemesini okuduktan sonra, hayvanlarla ilintili olarak, ne yazabilirim diye düşünürken, annem usuma geldi. Onun masallarıyla büyümüştüm....

Memleket mi yıldızlar mı gençliğim mi daha uzak -- Nazım Hikmet Geçtiğimiz günlerde, Cumhuriyet gazetesi Kitap ekini okuduğumda epeyce şaşırdım. Sevindim de. İrlandalı yazar James Joyce'nin 'Denemeler, Makaleler, Eleştiriler”...

Virüs, bir geldi, pir geldi. Gelmez olaydı. Geldi ama. Hem canımıza, hem kesemize yaptı yapacağını. Bir yandan da kuraklık, dört bir yanı çevirdi. Doğa öcünü alıyor desek yeridir. Bu gün, insanlığın geldiği yere baktığımızda ölüm,...

Kanımca, kölelik, insanlığın toplulaşmaya başlamasıyla başlar. Amaç insan emeğine el koymaktır. Emeğin sömürülmesi, tarihsel süreç içerisinde başat bir uygulama olmuştur. Gücü elinde tutan emeğin sahiplerini, emeklerinden ırakta tutmuşlardır....

Uzun süredir, Şahmaran'dan söz etmek istedim. Ha bu gün, ha yarın derken, masalımla bugün buluşabildim. Eskiden, tv, radyo, internet, görüntülü telefon falan yoktu. Ebelerimizin, annelerimizin masallarıydı bizi bilinmez dünyalara bağlayan....

Bir zamanlar Ajda Pekkan'ın söylediği bir şarkı vardı; 'Aman Petrol/Canım Petrol” Maalesef yarışmada Ajda hanım nal toplamıştı. Hep düşünürüm, Ortadoğu'da petrol olmasaydı ne olurdu? Diye. Arap kardeşlerimiz çölde ne...

Dünya virüsle alt-üst olmuş, ölümler gün gün üstüne çoğalırken, dört duvar arasına sıkışıp kaldık. Zaman, tüm ağırlığıyla insanlığın üzerine abanmış. Önlem, korku içindeyken bir film izledim. Bir doktorun savaşımını anlatıyordu....

'Bakarsan bağ olur, bakmazsan dağ olur” 'atasözü” Geçenlerde, yıllar önce Topucak mahallesine yaptığım gezinin, filmine rastladım. Karaman'a virüs nedeniyle gidemediğimden, eski çekimleri izliyorum. Yolum Tartan Konağına...

Geçen yılın yazı ne güzeldi. Karaman'da dostlarla görüşüyor, anlatıyor ve dinliyorduk. Bir gün sevgili dost M. Vehbi Uysal müzede çalışırken çıkardıkları dergilerden söz açtı. Sonra bunları bana verdi. Kentimizin geçmişi yazılıydı....

Bir zamanlar, tüm dünyada ünlenmiş bir film vardı: 'Postacı Kapıyı İki Kere Çalar” Aşk, macera, cinayet, alavere dalavere ne ararsanız vardı. Hele bir mutfak olayı vardı ki, ahlar ohlar içinde izlenirdi. Neyse bizim konumuz bu film...

Ad, her şeydir. Ad olmayınca ortada bir şey olmaz. Şeydir her şey. Sevgi, dostluk, düşmanlık, doğadaki tüm nesneler ad konarak tanımlanıp anlaşılabilir. Daha sayının ne olduğu bilinmediğinde, koyun çobanının durumunu düşünelim. Diyelim...

Eskiden betik (mektup) diye bir şey vardı. Telefon cebe girdi mertlik bozuldu. İsmi de cismi de yoklara karıştı. Oysa yazmak, yazılanı beklemek nasıl da heyecanlıydı. Oğluma sordum: Hiç betik (mektup) yazdın mı? Yanıtladı: İlkokuldayken...

Tüm dünyanın çivisi çıkmış, her şey laçkalaşmış. Virüs salgını da yakasında insanlığın. Varsıl dediğimiz ülkeler şapır şapır dökülüyor birbiri ardına. Sonra yazıyor gazeteler artan milyarder sayılarını. İşsizlik, yoksullukta...